0007 நான் கவிஞனும் இல்லை நல்ல ரசிகனும் இல்லை

பாட்டும் பதமும் பாகுதி 07
 “நான் கவிஞனும் இல்லை/ நல்ல ரசிகனும் இல்லை/ காதலெனும் ஆசையில்லா/ பொம்மையும் இல்லை” பேசாலைதாஸ்
அன்பர்களே! பெரும் கவிஞன் தன்னை கவிஞன் இல்லை என்று தன்னையே தலக்கணம் இல்லாமல் சொல்லிக்கொள்ளும் பக்குவம் யாருக்கு வரும். உண்மையான கலைஞர்கள் குழந்தை மனம் கொண்டவர்கள். இயற்கை, அழ்கு இவைகளில் தன்னையே மெய்மறப்பவர்கள். ஒளிவு மறைவு இல்லாதவன் என்று சொன்னால் அது கண்ணதாசனுக்குத்தான் பொருந்தும். உள்ளதை உள்ளதுபோல் சொல்வதற்கு ஓர் அசாத்திய துணிச்சல் வரவேண்டும். இந்த வெளிப்படைத்தன்மையால் கண்ணதாசன் பெற்ற ஆத்மார்த்த ரசிகர்கள் ஆயிரமாயிரம்.. “போற்றுபவர் போற்றட்டும் புழுதிவாரித் தூற்றுபவர் தூற்றட்டும்” என்று தைரியமாக‌ அவைகளை உதறித் தள்ளிவிட்டு அவன் மனதுக்கு சரியென்று பட்டதைச் செய்து முடிப்பது கவிஞர் கண்ணதாச னின் அசாத்திய துணிச்சலாகும் அந்த துணிச்சல் திராவிட பாசறையில் இருந்து தன்னைத்தானே புடம் போட்டுக் கொண்ட கண்ணதாசனிடம் சற்று மிகுதியாகவே காணப்பட்டது. “நான் கவிஞனும் இல்லை/ நல்ல ரசிகனும் இல்லை/ காதலெனும் ஆசையில்லா/ பொம்மையும் இல்லை” இந்த வாக்குமூலத்தில் அவனது தன்னடக்கத்தை மட்டுமின்றி அவனது அந்தரங்க இயல்பையும் அவன் பிரகடனப்படுத்தி இருப்பதை நம்மால் காணமுடியும்.